- Ποιος είναι ο λόγος που αποδεχτήκατε την πρόταση του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη να είστε υποψήφιος στις Ευρωεκλογές;
Αξίζει να εξετάσουμε τη μεγάλη εικόνα. Η επόμενη πενταετία είναι ιδιαίτερα κρίσιμη για την Ευρώπη, κυρίως, όμως, για τη διεκδίκηση των ελληνικών συμφερόντων. Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι άμεσα συνυφασμένη με την καθημερινή μας ζωή, όσο και να ακούγεται υπερβολικό, ενώ παράλληλα ένα κύμα άκριτου ευρωσκεπτικισμού δείχνει να παγιώνεται. Ταυτόχρονα, η χώρα μας βρίσκεται ξανά στο επίκεντρο των εξελίξεων, όχι ως αντικείμενο κριτικής, αλλά ως πρότυπο προς ακολούθηση. Συνεπώς, η ευρωπαϊκή πολιτική δεν αφορά μόνο μια ελίτ, αφορά τις ζωές μας και αυτός είναι ένας από τους βασικούς λόγους, που θεωρώ ταυτόχρονα τιμή και πρόκληση τη συμμετοχή μου στο ευρωψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας, της παράταξης που υπηρετώ απο τα νεανικά μου χρόνια. Πιστεύω ότι έχω τις γνώσεις, την εμπειρία και την αποτελεσματικότητα, ώστε να δώσω νέες μάχες και να φανώ χρήσιμος και αποτελεσματικός για τα εθνικά συμφέροντα, για τα παιδιά μας, την Πατρίδα και τον απανταχού ελληνισμό. Στο γενικότερο αυτό πλαίσιο και εν μέσω μιας ιδιαίτερα ταραχώδους περιόδου χρειάζεται στο Ευρωκοινοβούλιο, να στείλουμε ανθρώπους που αντικατοπτρίζουν τις πραγματικές αξίες της ελληνικής κοινωνίας και είναι συνδεδεμένοι με αυτήν και όχι αποκομμένοι.
- Ποια θα είναι τα θέματα στα οποία θα δώσετε βαρύτητα και θα προωθήσετε αν εκλεγείτε ευρωβουλευτής;
Η επόμενη πενταετία είναι πενταετία προκλήσεων και αλλαγών. Η ταχύτητα που ο κόσμος μετασχηματίζεται είναι πλέον ιλιγγιώδης. Η Ευρώπη δεν μπορεί να κινείται με αργούς ρυθμούς. Πρέπει να αντιμετωπίσει με συντεταγμένο σχέδιο, όρους του μέλλοντος και κυρίως αποφασιστικότητα τις προκλήσεις της σύγχρονης εποχής. Υπάρχουν τεράστια ζητήματα, λοιπόν, όπως το ζήτημα της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής και της πράσινης μετάβασης με δίκαιους όρους. Από την εξίσωση δεν μπορεί να λείπουν θέματα, όπως το μεταναστευτικό. Αν θέλουμε να συγκεκριμενοποιήσουμε και να κατηγοριοποιήσουμε τις κρίσιμες στρατηγικές προτεραιότητες της επόμενης μέρας, τότε κατά τη γνώμη μου είναι τρεις: αυτονομία, αυτάρκεια, ανταγωνιστικότητα. Πρέπει να εργαστούμε για την ενίσχυση της αυτονομίας, της αυτάρκειας και της ανταγωνιστικότητας απέναντι σε κράτη όπως η Κίνα, που αυξάνει συνεχώς την επιρροή της. Χρειάζεται να δούμε θέματα όπως η ασφάλεια, η επισιτιστική ασφάλεια και η καινοτομία. Αυτό θα διασφαλίσει την ικανότητά μας να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις του μέλλοντος με αυτοπεποίθηση και αποτελεσματικότητα. Χρειάζονται, συνεπώς, Ευρωομάδες, όπως η ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος που ανήκει και η Νέα Δημοκρατία, αναγνωρίζουν και μπορούν να στηρίξουν με υλοποιήσιμες πρωτοβουλίες και πολιτικές όλα αυτά τα ζητήματα και να φέρουν λύσεις.
- Τι σας έμεινε ως κεντρικό συμπέρασμα από την εμπειρία διαχείρισης της πανδημίας του COVID;
Η Ελλάδα ξεπέρασε σε σύντομο χρονικό διάστημα παθογένειες δεκαετιών. Επενδύσαμε στην αλήθεια και στην εμπιστοσύνη. Λειτουργήσαμε με υπευθυνότητα και ενσυναίσθηση. Συγκρουστήκαμε με τον μύθο του λεγόμενου πολιτικού κόστους. Παράλληλα, πορευτήκαμε με ανυποκρισία και θάρρος μαζί με τους ανθρώπους της υγείας, γιατρούς, νοσηλευτές, υγειονομικούς, που έβαλαν πλάτη και στάθηκαν από την πρώτη στιγμή στην πρώτη γραμμή της μάχης. Τα αποτελέσματα της ειλικρίνειας και η σχέση εμπιστοσύνης που χτίσαμε είναι το μεγαλύτερο δίδαγμα. Η χώρα μας έγινε παράδειγμα προς μίμηση. Τα κάναμε όλα τέλεια; Προφανώς και όχι. Αποκτήσαμε, όμως, πολύτιμη γνώση και εμπειρία και η πρόκληση του σήμερα είναι τα μαθήματα και οι κατακτήσεις να γίνουν πράξεις, που θα οδηγήσουν στην επόμενη μέρα. Αν όλα αυτά προσπαθήσουμε να τα συμπτίξουμε σε μία πρόταση, σ’ένα συμπέρασμα, αυτό θα είναι πως ως χώρα, όταν εργαζόμαστε συντεταγμένα και μεθοδικά μπορούμε να πετύχουμε αξιοθαύμαστα παραδείγματα.
- Είστε ένας άνθρωπος που γνωρίζει πάρα πολύ καλά τα ζητήματα του εθνικού συστήματος υγείας. Τι πιστεύετε ότι χρειάζεται να αλλάξει έτσι ώστε να αναβαθμιστεί η παρεχόμενη ποιότητα υπηρεσιών υγείας στους πολίτες;
Η πανδημία ανέδειξε την ανάγκη για στοχευμένες και ολιστικές πολιτικές στο χώρο της Υγείας. Λειτούργησε ως το κουμπί επανεκκίνησης που χρειαζόταν το ΕΣΥ. Παρά την κρισιμότητα της κατάστασης, η διαχείριση της αποτέλεσε καταλύτη αλλαγών. Ποτέ άλλοτε, το ΕΣΥ δεν εφοδιάστηκε σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Δημιουργήθηκε μια σημαντική παρακαταθήκη. Δεν κρυβόμαστε, δεν είμαστε εκεί που θα θέλαμε να είμαστε. Έχουν γίνει, όμως, σπουδαία βήματα και η εικόνα αλλάζει. Το Υπουργείο Υγείας με συνέχεια και κόντρα στην αποσπασματικότητα κάνει σοβαρή δουλειά. Το νέο ΕΣΥ θα πρέπει να χαρακτηρίζεται από εξωστρέφεια, καινοτομία, καλύτερο συντονισμό, ευελιξία, διαλειτουργικότητα και διασύνδεση. Χρειάζεται αναβάθμιση των υποδομών και ενίσχυση και εξειδίκευση του ανθρώπινου δυναμικού, στοχευμένα, σύμφωνα με τις ανάγκες υγείας του πληθυσμού. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να παρέχουμε τις υπηρεσίες δημόσιας υγείας που αξίζουν στους πολίτες.
- Έχετε καταγωγή από το Άστρος Κυνουρίας και έχετε δεσμούς ζωής με την Πελοπόννησο, τι θεωρείτε ότι χρειάζεται η περιοχή για να ζωντανέψει δημογραφικά και να αναπτυχθεί οικονομικά;
Είμαι περήφανος Αρκάς. Μεγάλωσα ως γνήσιος Πελοποννήσιος. Μεγάλωσα με τις αρχές και τις αξίες του περήφανου Μοριά. Αυτές οι αξίες με συνοδεύουν στη ζωή μου και αν με επιλέξουν οι συμπολίτες μου αυτές τις αρχές θα πάω στις Βρυξέλλες. Κατάγομαι από το Άστρος Κυνουρίας και οι δεσμοί μου με την ιδιαίτερη πατρίδα είναι άρρηκτοι. Η Αρκαδία με έχει ορίσει σαν άνθρωπο, είναι η ρίζα μου. Εκτός από την Αρκαδία “κρατάω” και από τη Μεσσηνία από την πλευρά του παππού μου. Η Πελοπόννησος είναι ένας τόπος ανεξάντλητος, με σημαντικές προοπτικές και ευκαιρίες. Ωστόσο, η Πελοπόννησος αντιμετωπίζει αναπτυξιακό κενό που επηρεάζει άμεσα και το δημογραφικό. Τα στοιχεία της τελευταίας απογραφής καταδεικνύουν ότι στην περιοχή μας δεν αντιμετωπίζουμε απλώς δημογραφικό πρόβλημα, αλλά δημογραφική κρίση. Προφανώς και είναι χρήσιμο να αξιολογήσουμε τη διαδρομή που μας οδήγησε σε αυτή την κρίση. Είμαστε εδώ για να εντοπίσουμε τις ευκαιρίες που χάθηκαν, τις δυνατότητες του τόπου που σπαταλήθηκαν, αλλά και για να θεραπεύσουμε τις διαχρονικές παθογένειες που αποτέλεσαν ανάχωμα για τις προοπτικές ανάπτυξης.
